Μεταξυ ρακομελου και μπουκωματος (μυτες , ματια να τρεχουν,πυρετοι να ανεβοκατεβαινουν),
ερχεται και μια πρεσβυωπια...που σου κανει τα νευρα κουρελι...διοτι απ την μια δεν θωρεις λογω δακρυων κρυολογηματος
και φερνεις κοντα το τετραδιο, διοτι ετσι το βαζει ο καιρος....τις μερες που ειναι κανεις χαλι μαυρο του ΄ρχεται
και μια εμπνευση για να περασει η ωρα,κι απ την αλλη κοντα δεν βλεπεις ουτε τα δαχτυλα σου γιατι αυτη η εις ...μενη
πρεσβυωπια σου κατσικωθηκε αποτομα...
Βεβαια...το πρωτο συνθετικο της καθολου δεν αρεσει..ειναι λιγο βαρυ...αλλα αυτος ο κωλοκαιρος που με το περασμα
του ολα τα αλλαζει..εχει και τα δικια του!!!
Σου λεει....τοσο καιρο εβλεπες κοντα κι εχανες το δασακι...δε πα να καιγοταν ο τοπος διπλα σου...εσυ εκει κολλημενος
στο δεντρο που ειχες μαρκαρει και φυσικα ουτε που σε ενδιεφερε...πως αυτο το ιδιο...συνδεοταν υπογειως κι επαιζε και
μ αλλες ριζουλες...
Παρε λοιπον μια πρεσβυωπια να μαθεις να κοιτας πιο μακρια...τα κοντινα τα φαγες κι αυτα με την σειρα τους σε φαγαν
με τις λεπτομερειες!!!
Κι οσο και να ναι την βλεπεις την χαστουκα οταν σου ΄ρχεται και φορας ενα κρανος βρε αδελφε...κατι....και δεν
μαζευεις τα μυαλα απ τα καγκελα...πια!!!
Οχι φυσικα..πως παραμενουν στην θεση τους...αλλα και ποτε ηταν?
Καταληγω λοιπον...πως εκτος απο μια αιγλη...μια αρχοντια που εχει η πρεσβυωπια...σε προστατευει κιολας....σε
ξεκουναει...ασε που κανεις δεν μπορει να σε πει κοντοφθαλμο....
Συμπερασμα γιατρε μου....Εκτος απο το πρωτο σοκ που σου ΄ρχεται και την σκυλοβριζεις ,καθεσαι μετα περιχαρης
και σκεφτεσαι πως και παρεξηγημενη ειναι και υποψιασμενη...διοτι εχει παντα τα μεντε της!!!!
Φιλι μωρο μου.........
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ.....
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ....
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΧΑΡΑ ΜΟΥ......
Για τα πρωινα μας....
Για τις νυχτες μας....
Για μας.....
Ξυπνημα με διαθεση νοσταλγικη....
Καλημερα...